Trochę nostalgicznie

Dlaczego łza uciekła spod powieki?
dlaczego niebo zabłysło zmarszczkami?
skąd ta lawina smutku?

odpowiedzi nie ma
nie będzie
zabrakło jednego dnia ...

Tak jakoś mi smutno Kochani, chociaż nie powinno. Słońce świeci, ptaki śpiewają - sielanka. A jednak czegoś jakby brakowało w tym wszystkim. Może to tylko chwila, może zaraz minie ... chciałabym, ale niestety tych chwil jest dużo więcej. Usłyszałam dzisiaj dużo ciepłych słów i to jest dla mnie  "motorem". Mam nadzieję, że jutro obudzę się i zacznę nowy tydzień z uśmiechem na twarzy. Wam również tego życzę :)

Wasza Agnes :)

Kilka słów :)

Wieczór ciepły, pełen pozytywnej energii, nie tylko dzięki wierszom, ale również dzięki pięknej muzyce, którą ugościła nas Marta Małyk. Jej wykonanie znanych chyba wszystkim utworów przeniosło nas w świat marzeń. Wystarczyło tylko zamknąć oczy i ... Marta - dziękuję za to :)

Jedną z piosenek śpiewanych przez Martę była piosenka z repertuaru Edyty Geppert "Zamiast". Gdyby ktoś nie pamiętał, to polecam oryginał: 

https://www.youtube.com/watch?v=_7aBCdAvcwU

Poniżej przepiękny tekst piosenki, napisany przez Magdalenę Czapińską: 

Ty, Panie tyle czasu masz mieszkanie 
w chmurach i błękicie 
A ja na głowie mnóstwo spraw 
I na to wszystko jedno życie. 
A skoro wszystko lepiej wiesz 
Bo patrzysz na nas z lotu ptaka 
To powiedz czemu tak mi jest, 
Że czasem tylko siąść i płakać 

Ja się nie skarżę na swój los 
Potulna jestem jak baranek 
I tylko mam nadzieję, że... 
że chyba wiesz, co robisz, Panie. 
Ile mam grzechów? któż to wie... 
A do liczenia nie mam głowy 
Wszystkie darujesz mi i tak 
Nie jesteś przecież drobiazgowy 
Lecz czemu mnie do raju bram 
Prowadzisz drogą taką krętą 
I czemu wciąż doświadczasz tak 
Jak gdybyś chciał uczynić świętą. 

Nie chcę się skarżyć na swój los 
Nie proszę więcej, niż dać możesz 
I ciągle mam nadzieję, że... 
Że chyba wiesz, co robisz, Boże. 

To życie minie jak zły sen 
Jak tragifarsa, komediodramat 
A gdy się zbudzę, westchnę - cóż 
To wszystko było chyba... zamiast 
Lecz póki co w zamęcie trwam 
Liczę na palcach lata szare 
I tylko czasem przemknie myśl 
Przecież nie jestem tu za karę. 

Dziś czuję się, jak mrówka gdy 
Czyjś but tratuje jej mrowisko 
Czemu mi dałeś wiarę w cud 
A potem odebrałeś wszystko. 
Ja się nie skarżę na swój los 
Choć wiem, jak będzie jutro rano 
Tyle powiedzieć chciałam ci 
Zamiast... pacierza na dobranoc

Wrażenia po spotkaniu jeszcze się dają we znaki. Spływa na nas (mnie i Ewę) wiele dobrego, a to znaczy, że się podobało. I dobrze, bo o to przecież chodzi, żeby ludzie wychodzili z takich spotkań zadowoleni, żeby coś dla siebie znaleźli, no i żeby pozostało w nich coś wartościowego. Ja mogę powiedzieć o sobie, że czuję się spełniona po nim, mam nadzieję, że zostawiłam tam cząstkę siebie i że będą choć chwilkę o mnie pamiętać. A teraz kilka wierszy, które były przedstawione podczas tego wieczorku:

* * *
przebiegam wzrokiem po ścieżkach papieru
i zastanawia mnie -
czy ja - to ja

powiedz
czy moje oczy to łąka
pełna wolności
a moje włosy -
to las
w którym nie słychać strzałów
i nie płacze sarna
powiedz
czy jestem podobna do siebie

czekam na twoje słowa
a dookoła cisza

Ja i Ewa Kaca - koleżanka z KMT WENA - prowadząca spotkanie

tylko
ptak śpiewa w klatce
piosenkę o wolności

(C) Agnieszka Biegańska-Klimas

TETE A TETE

Dlaczego piszesz

szukając nadziei na

ósmy cud świata

Nie ważna cisza - ,mówisz

Sprawdzam i ...

Potrzeba przewyższa poeto Twoje słowa

Nie patrz na kartkę

bo wiersz to tylko

dźwięki wyrwane z eteru

spięte w spiralę

Otwórz oczy

a świat

zaprosi Cię na nieznany ląd

(C) Agnieszka Biegańska-Klimas

Wrażenia po spotkaniu :)

No i już po wszystkim. Spotkanie uważam za udane. Ewa prowadziła doskonale, a ja czułam się przy niej rozluźniona i (w miarę) spokojna, choć stres i tak towarzyszył nam cały czas. Dziękuję wszystkim, którzy byli z nami w ten wieczór. To ważne, kiedy ma się wśród widowni bratnie dusze. Dziękuję za zorganizowanie tego spotkania, dziękuję również Marcie, która zabrała nas w piękny świat muzyki. Liczę, że z Martą jeszcze się spotkamy. A na potwierdzenie kilka zdjęć ze spotkania.

Trochę wspomnień :)

Tak dawno nie pisałam, że nie wiem od czego zacząć. Mnóstwo rzeczy się wydarzyło. Najważniejsze dla mnie wydarzenie to urodzenie mojej córeczki Antoniny. Jest to cudowne, tym bardziej, że wcześniej doświadczyłam przykrej sytuacji. Ale nie wracajmy do tego. Teraz jestem szczęśliwa, mam trójkę cudownych dzieci i czuję się spełniona. Czas więc zacząć rozwijać swoje zainteresowania. Zaczęłam od spotkań poetyckich, na które jestem zapraszana. Miło jest wrócić po długiej przerwie i upajać się "dobrem duchowym". Poniżej dwa zdjęcia z naszych Wenowskich Walentynek, które odbyły się w Bibliotece Publicznej w Namysłowie pod hasłem "Ty mnie dziewczyno lub".

Podczas tego wieczoru odbył się konkurs jednego wiersza i udało mi się zdobyć drugie miejsce. Tak więc z sukcesem rozpoczęłam swój powrót na poetyckie ścieżki :)

Z poetyckim pozdrowieniem

Szczęśliwa Agnes :)

To znowu Ja :)

Wiem wiem, moi Kochani, dawno mnie już tu nie było. Jednak przy kilkumiesięcznej córeczce czas ucieka między palcami. Ale mam nadzieję, że już teraz będę go miała trochę więcej i będę go z Wami dzieliła. Póki co zapraszam na moje spotkanie poetyckie, które (jak widać na plakacie poniżej) odbędzie się już 18 maja o godz. 18:00 w Opolu w Klubie Artysty. Jeszcze raz bardzo serdecznie Was tam zapraszam.

Wasza Agnes

ZAPROSZENIE !!!