Trochę mnie tu nie było, ale widzę, że i tak pamiętaliście o mnie za co bardzo dziękuję. W moim życiu zaszło trochę zmian, trudnych zmian, z którymi próbuję sobie radzić.
Nie będzie dzisiaj wierszy niestety,ale chciałabym się z Wami podzielić własnymi odczuciami.
Bywają czasami takie chwile, kiedy wydaje nam się, że nic nie jest tak jak być powinno. Pada wówczas mnóstwo pytań: dlaczego tak się dzieje? dlaczego mnie to spotkało? czy tak się musiało stać? Na te pytania niestety nie ma odpowiedzi. A może to i dobrze? Najłatwiej jest wtedy, kiedy to innych doświadcza życie, a my z boku tylko im współczujemy, głaszczemy po plecach i mówimy: nie martw się, głowa do góry, to minie. Tylko dlaczego nie umiemy powiedzieć tego sami sobie, kiedy to nas dotyka jakiś problem? No właśnie. Spróbujcie sobie sami odpowiedzieć na to pytanie, ja już się z nim uporałam. I uwierzcie mi nie było to łatwe. Czekam na Wasze komentarze.
Pozdrawiam
Agnes
